Potosí (3967m)

12-08
-------
Cervantes maakte Potosí onsterfelijk door de uitdrukking “vale un potosi”, of “een Potosi waard zijn” als een aanduiding van onbeschrijfelijke rijkdom op te nemen in zijn Don Quichote. Gesticht in 1546, groeide de mijnbouwersstad snel uit tot een knooppunt van rijkdom met meer dan 200.000 inwoners. Het overgrote deel van het zilver dat Spanje uit zijn toenmalige kolonie heeft gehaald, is afkomstig uit de mythische “Cerro Rico” (rijke berg). In die tijd gebeurde de zilverontginning met kwik. Het erst werd verpulverd, en door indianen met de blote voeten vermengd met kwik. Het aangerijkte mangsel wordt vervolgens opgewarmd teneinde het kwik te doen verdampen, waarbij giftige kwikdampen worden gevormd. Na 1800 was het zilvererts grotendeels ontgonnen en werd tin het belangrijkste exportproduct.
In Spaanse tijden werd het zilver lokaal tot munten geslagen alvorens naar Spanje verscheept te worden. Dat gebeurde in de “casa de monedas” in Potosi. Het belangrijkste kunstwerk dat daar te bezichtigen is, is de “virgen del cerro” (anoniem, 18e eeuw). Het geeft een prachtig voorbeeld van hoe de katholieke godsdienst hier vervlochten is met lokale, oudere tradities. Bovenaan staat de heilige drie-eenheid met de 2 aartsengelen. De zon en de maan die in het midden staan afgebeeld zijn dan weer 2 Inca-godheden, respectievelijk Inti en Quilla. De maagd Maria wordt in de berg afgebeeld, wat als een aanduiding kan woren gelezen van de versmelting van het begrip “Pacha Mama”, de aardgodin, de moeder aarde met de katholieke moeder, de maagd Maria.
Het werk verhuisde in 1992 naar Antwerpen voor de tentoonstelling “America – Novia del Sol”